Haaruitval?
7 oorzaken en wat je eraan kan doen

Veranderingen in de hormonenbalans zijn een veelvoorkomende oorzaak van haaruitval, vooral bij vrouwen. Hormoonwisselingen kunnen immers een impact hebben op je haargroeicyclus: meer oestrogeen leidt tot stimulatie van de haargroei, terwijl minder oestrogeen (bijvoorbeeld tijdens de menopauze of na een bevalling) jammer genoeg kan leiden tot haarproblemen zoals haarverlies.³

Enkele momenten waarbij dit kan gebeuren:

• Na de bevalling
• tijdens de menopauze of overgang
• bij een abortus of miskraam
• wanneer je stopt met een anticonceptiepil op basis van oestrogeen-progestageen

Geloof het of niet, maar ook stress kan je haarcyclus verstoren. Je lichaam maakt bij momenten van stress immers hormonen aan, zoals adrenaline, en dat kan een impact hebben op je haarcyclus.⁴

Niet alle stress zal uiteraard een impact hebben! Na een drukke dag op het werk hoef je je niet meteen zorgen te maken dat je je haar zal verliezen. Maar ervaar je een zware periode van stress?

Bijvoorbeeld door een psychologische schok zoals een overlijden of ziekte van een dierbare? Of omdat je langdurig gestresseerd bent? Dan kan het zeker een oorzaak van haaruitval zijn.

Wist je dat je haar in de zomer sneller groeit?⁵  Zonlicht heeft een positieve invloed op de hormonen die je haargroei regelen. En dat is niet zonder reden! Je lichaam wil je hoofdhuid immers heel graag beschermen tegen de zon, dus het zal ervoor zorgen dat je een pak extra haren in je kruin hebt.

Niet zo gek dus dat je tijdens de herfst klachten van haaruitval kan ervaren. Er is minder zonlicht, waardoor je haren plots een pak trager groeien. Plus, je verliest ook nog eens een deel van die haren die je lichaam in de zomer aangemaakt had om je hoofdhuid te beschermen tegen de zon.

Het is dus niet abnormaal als je merkt dat je tijdens de herfstmaanden wat meer haar lijkt te verliezen dan anders. En ook in dat geval kan je het nog steeds goed behandelen of verzorgen!

Ook medische ingrepen of ziekte kunnen een oorzaak van haaruitval zijn. Vaak gaat het om aandoeningen die invloed kunnen hebben op je hormonenbalans, zoals diabetes, anorexia of schildklierziektes. Maar ook andere medische klachten of ingrepen kunnen tot haaruitval leiden:

• grote chirurgische ingreep
• algemene lange verdoving
• chemotherapie
• ijzer- of zinktekort
• schimmelinfecties
• auto-immuunziektes
• innemen van bepaalde geneesmiddelen

Bij enig vermoeden dat de oorzaak van je haaruitval eventueel door ziekte of andere medische klachten is, raden we zeker aan om contact op te nemen met je arts, apotheker of dermatoloog.

Ook de manier waarmee je met je haar omgaat, kan een impact hebben. Enkele voorbeelden:

• Frequent gebruik van haardroger
• Gebruik van niet-aangepaste shampoos
• Je rekkers harder aanspannen dan nodig
• Hair-extensions, dreadlocks of strakke vlechten
• Allerlei vormen van hoofdbedekking

Dergelijke zaken kunnen ervoor zorgen dat je haar minder sterk is (bv. bij het gebruik van een niet-aangepaste shampoo) of dat er meer spanning op je haar staat dan het kan verdragen. Gelukkig kan je de haaruitval hier heel gemakkelijk behandelen door je haar anders te gaan verzorgen!

Niet alleen de manier waarop je je haar verzorgt, maar ook je levensstijl kan een impact hebben en een mogelijk oorzaak zijn bij haaruitval bij zowel mannen, vrouwen, tieners én kinderen:

• Te weinig beweging
• Onevenwichtige voeding (bv. door een streng dieet)
• Een vitaminetekort, bv. ijzer of zink

Ah, ouder worden, konden we er maar iets aan doen! Het risico op zo veel kwaaltjes verhoogt wanneer je ouder wordt - en dat is bij haarproblemen zoals haaruitval en dunner wordend haar niet anders.

Veroudert je haar en hoofdhuid? Dan krijg je minder, dunnere en zwakkere haarfollikels die een pak vatbaarder zijn voor externe factoren dan ze voordien waren. Geen wonder dus dat je op oudere leeftijd al sneller te maken krijgt met klachten zoals kaalheid en dunner wordend haar.

Daarom raden we zeker aan om extra aandacht te besteden aan de haaruitval bij je kind of tiener, want daarbij is er een iets groter risico dat er sprake is van een verdere achterliggende oorzaak.